.
Βρισκόμαστε στα τέλη του 1921. Ο διάδοχος του αυτοκρατορικού θρόνου πρίγκιπας Hiro-hito έχει ξεκινήσει με πολεμικό πλοίο ένα διπλωματικό ταξίδι με τελικό προορισμό την Ευρώπη. Οι εφημερίδες της Ιαπωνίας παρακολουθούν το ταξίδι του με ανταποκριτές και συνοδούς δημοσιογράφους και το παρουσιάζουν σε εκτενή άρθρα στις στήλες τους. Μία από τις εφημερίδες πέφτει στα χέρια του τριαντάχρονου δάσκαλου Ohtsuka. Η εφημερίδα γράφει ότι ο πρώτος σταθμός στο ταξίδι του πρίγκιπα ήταν η πόλη Naha, πρωτεύουσα της νήσου Okinawa, (της μεγαλύτερης του νοτιότερου συγκροτήματος νήσων της σημερινής Ιαπωνίας), στην οποία τον υποδέχτηκαν με τοπικούς παραδοσιακούς χορούς και γυμναστικές επιδείξεις από κάποιο άθλημα που στην τοπική διάλεκτο το ονομάζουν «Tode» ή «Karate» στα κινέζικα. Το άρθρο αυτό πυροδότησε τη φαντασία του Ohtsuka. Ονειρευόταν ότι πρέπει να έλθει οπωσδήποτε κάποιος από την Okinawa να διδάξει τη νέα τέχνη στην ευρύτερη αστική περιοχή της Ιαπωνίας, ιδιαίτερα στο Τόκιο, που ήταν η πρωτεύουσα της χώρας και εργαζόταν και αυτός εκεί κοντά ή εάν ήταν δυνατόν να μεταβεί ο ίδιος στην Okinawa για να εκπαιδευτεί και να εμπλουτίσει τις γνώσεις του στο Shindo Yoshin Ryu Jujutsu.
Την ίδια περίοδο το Υπουργείο Παιδείας της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι είχε προγραμματίσει μία επίδειξη των αρχαίων ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, την άνοιξη του 1922, στην Ανώτερη Σχολή Θηλέων, που είχε έδρα στο Ohtsanomizu του Τόκιο. Η επαρχία της Okinawa κλήθηκε να λάβει και αυτή μέρος στην επίδειξη. Το τμήμα Εκπαίδευσης του Υπουργείου ζήτησε από τον συνταξιούχο δάσκαλο Gichin Funakoshi (1868-1957) να παρουσιάσει την τέχνη του Tode (ή Karate) στην ιαπωνική πρωτεύουσα.
Η επίδειξη ήταν εντυπωσιακή και ιδιαίτερα του Karate που ήταν εντελώς άγνωστο στον περισσότερο κόσμο. Και ενώ ο Funakoshi ήταν έτοιμος να επιστρέψει στην πατρίδα του, δύο άνθρωποι τον έκαναν να αναβάλει την αναχώρηση του μέσα σε μικρό χρ
ονικό διάστημα. Ο ένας ήταν ο δάσκαλος του Judo και πρόεδρος της Ένωσης Kodokan Judo Jigoro Kano και ο άλλος ο πρόεδρος της λέσχης ζωγράφων «Λεύκα Ταμπάτα» Kunitaro (Hoan) Kosugi. Και οι δύο του ζήτησαν να διδάξει σ’ αυτούς και σε μέλη των ενώσεων τους την τέχνη που παρουσίασε. Η τιμή για τον πενηντατετράχρονο δάσκαλο Funakoshi ήταν μεγάλη και έτσι δέχτηκε.
Ύστερα από μερικά μαθήματα ο Funakoshi διαπίστωσε ότι, εάν ήθελε το Tode (ή Karate jutsu) ή karate-do όπως το διαμόρφωσε και το μετονόμασε αργότερα, να γίνει κτήμα της πλατιάς μάζας του λαού της Ιαπωνίας, αυτός ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος και το Τόκιο ο κατάλληλος τόπος. Έτσι στα τέλη του 1922 μετακόμισε στο Meisei juku, ένα ξενώνα για σπουδαστές της Okinawa στο Τόκιο, όπου του επιτράπηκε να χρησιμοποιεί το αμφιθέατρο ως προσωρινό dojo, όταν δεν χρησιμοποιείτο από τους σπουδαστές. Ο δάσκαλος Hironori Ohtsuka δεν έχασε την ευκαιρία. Πήγε άμεσα στον ξενώνα Meisei juku και ζήτησε από τον Funakoshi να τον διδάξει Tode (ή αλλιώς karate-jutsu). Αυτός με μεγάλη χαρά και εγκαρδιότητα τον καλωσόρισε στο dojo. Από τη στιγμή εκείνη κάθε νύκτα, μετά την εργασία του εκπαιδευόταν κάτω από το άγρυπνο μάτι του νέου του δάσκαλου. Η πρόοδος του ήταν εντυπωσιακή. Ο Ohtsuka έμαθε και τα δεκαπέντε kata που παρουσίασε ο Funakoshi στην επίδειξη της Σχολής Θηλέων, μέσα σ’ ένα χρόνο.
Τον Απρίλιο του 1924 ο Ohtsuka είναι ένας από τους πρώτους ιάπωνες που λαμβάνει από τον δάσκαλο Funakoshi τη βεβαίωση κατοχής Μαύρης ζώνης στο Tode-jutsu, δηλαδή το δικαίωμα διδασκαλίας της τέχνης.
Βρισκόμαστε στα τέλη του 1921. Ο διάδοχος του αυτοκρατορικού θρόνου πρίγκιπας Hiro-hito έχει ξεκινήσει με πολεμικό πλοίο ένα διπλωματικό ταξίδι με τελικό προορισμό την Ευρώπη. Οι εφημερίδες της Ιαπωνίας παρακολουθούν το ταξίδι του με ανταποκριτές και συνοδούς δημοσιογράφους και το παρουσιάζουν σε εκτενή άρθρα στις στήλες τους. Μία από τις εφημερίδες πέφτει στα χέρια του τριαντάχρονου δάσκαλου Ohtsuka. Η εφημερίδα γράφει ότι ο πρώτος σταθμός στο ταξίδι του πρίγκιπα ήταν η πόλη Naha, πρωτεύουσα της νήσου Okinawa, (της μεγαλύτερης του νοτιότερου συγκροτήματος νήσων της σημερινής Ιαπωνίας), στην οποία τον υποδέχτηκαν με τοπικούς παραδοσιακούς χορούς και γυμναστικές επιδείξεις από κάποιο άθλημα που στην τοπική διάλεκτο το ονομάζουν «Tode» ή «Karate» στα κινέζικα. Το άρθρο αυτό πυροδότησε τη φαντασία του Ohtsuka. Ονειρευόταν ότι πρέπει να έλθει οπωσδήποτε κάποιος από την Okinawa να διδάξει τη νέα τέχνη στην ευρύτερη αστική περιοχή της Ιαπωνίας, ιδιαίτερα στο Τόκιο, που ήταν η πρωτεύουσα της χώρας και εργαζόταν και αυτός εκεί κοντά ή εάν ήταν δυνατόν να μεταβεί ο ίδιος στην Okinawa για να εκπαιδευτεί και να εμπλουτίσει τις γνώσεις του στο Shindo Yoshin Ryu Jujutsu.
Την ίδια περίοδο το Υπουργείο Παιδείας της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι είχε προγραμματίσει μία επίδειξη των αρχαίων ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, την άνοιξη του 1922, στην Ανώτερη Σχολή Θηλέων, που είχε έδρα στο Ohtsanomizu του Τόκιο. Η επαρχία της Okinawa κλήθηκε να λάβει και αυτή μέρος στην επίδειξη. Το τμήμα Εκπαίδευσης του Υπουργείου ζήτησε από τον συνταξιούχο δάσκαλο Gichin Funakoshi (1868-1957) να παρουσιάσει την τέχνη του Tode (ή Karate) στην ιαπωνική πρωτεύουσα.Η επίδειξη ήταν εντυπωσιακή και ιδιαίτερα του Karate που ήταν εντελώς άγνωστο στον περισσότερο κόσμο. Και ενώ ο Funakoshi ήταν έτοιμος να επιστρέψει στην πατρίδα του, δύο άνθρωποι τον έκαναν να αναβάλει την αναχώρηση του μέσα σε μικρό χρ
ονικό διάστημα. Ο ένας ήταν ο δάσκαλος του Judo και πρόεδρος της Ένωσης Kodokan Judo Jigoro Kano και ο άλλος ο πρόεδρος της λέσχης ζωγράφων «Λεύκα Ταμπάτα» Kunitaro (Hoan) Kosugi. Και οι δύο του ζήτησαν να διδάξει σ’ αυτούς και σε μέλη των ενώσεων τους την τέχνη που παρουσίασε. Η τιμή για τον πενηντατετράχρονο δάσκαλο Funakoshi ήταν μεγάλη και έτσι δέχτηκε.Ύστερα από μερικά μαθήματα ο Funakoshi διαπίστωσε ότι, εάν ήθελε το Tode (ή Karate jutsu) ή karate-do όπως το διαμόρφωσε και το μετονόμασε αργότερα, να γίνει κτήμα της πλατιάς μάζας του λαού της Ιαπωνίας, αυτός ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος και το Τόκιο ο κατάλληλος τόπος. Έτσι στα τέλη του 1922 μετακόμισε στο Meisei juku, ένα ξενώνα για σπουδαστές της Okinawa στο Τόκιο, όπου του επιτράπηκε να χρησιμοποιεί το αμφιθέατρο ως προσωρινό dojo, όταν δεν χρησιμοποιείτο από τους σπουδαστές. Ο δάσκαλος Hironori Ohtsuka δεν έχασε την ευκαιρία. Πήγε άμεσα στον ξενώνα Meisei juku και ζήτησε από τον Funakoshi να τον διδάξει Tode (ή αλλιώς karate-jutsu). Αυτός με μεγάλη χαρά και εγκαρδιότητα τον καλωσόρισε στο dojo. Από τη στιγμή εκείνη κάθε νύκτα, μετά την εργασία του εκπαιδευόταν κάτω από το άγρυπνο μάτι του νέου του δάσκαλου. Η πρόοδος του ήταν εντυπωσιακή. Ο Ohtsuka έμαθε και τα δεκαπέντε kata που παρουσίασε ο Funakoshi στην επίδειξη της Σχολής Θηλέων, μέσα σ’ ένα χρόνο.
Τον Απρίλιο του 1924 ο Ohtsuka είναι ένας από τους πρώτους ιάπωνες που λαμβάνει από τον δάσκαλο Funakoshi τη βεβαίωση κατοχής Μαύρης ζώνης στο Tode-jutsu, δηλαδή το δικαίωμα διδασκαλίας της τέχνης.
.
- Η απονομή του διπλώματος -
.
Το Σεπτέμβριο του 1924 ο Ohtsuka και ο Funakoshi επισκέπτονται την Αίθουσα Εξάσκησης Kendo στο Πανεπιστήμιο Keio και έρχονται σε επαφή με το δάσκαλο Konishi Yasuhiro, που δίδασκε εκεί Kenjutsu και Jujutsu, κρατώντας μαζί τους μία συστατική επιστολή από τον Καθηγητή Kasuya του ίδιου πανεπιστημίου. Ο δάσκαλος Funakoshi ρώτησε εάν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιούν την ίδια αίθουσα για εξάσκηση μαθητών στο Ryukyu Kenpo Tode-jutsu. Με τη βοήθεια του δασκάλου Konishi ο Funakoshi και ο Ohtsuka ίδρυσαν μία λέσχη εξάσκησης Tode στο πανεπιστήμιο Keio. Αυτή επρόκειτο να μείνει στην ιστορία ως η πρώτη Πανεπιστημιακή Λέσχη Karate στην Ιαπωνία. [Ο Konishi Yasuhiro εκπαιδευόταν παράλληλα με τον Choki Motobu στο karate-jutsu, αλλά και με τον Hironori Ohtsuka, ανταλλάσοντας ιδέες για συνδυασμό των αρχαίων ιαπωνικών τεχνών με αυτές της Okinawa.]
Παράλληλα εγκαταλείπει την εργασία του στην τράπεζα Kawasaki, αφιερώνει όλο το χρόνο του στις άοπλες πολεμικές τέχνες που έχει διδαχτεί έως εκείνη τη χρονική στιγμή και ανοίγει την ορθοπεδική κλινική "Nagurado" στο Suehirocho του Τόκιο. Δυστυχώς η εργασία αυτή δεν είχε θετικά αποτελέσματα λόγω του πολύ μικρού αριθμού ασθενών που την επέλεγαν για θεραπεία και την εγκατέλειψε. Αυτό όμως τον έκανε να αφιερωθεί ακόμη περισσότερο στο karate-jutsu.
Τα επόμενα χρόνια (1924-1926) ο Ohtsuka προσκολλάται στον Funakoshi. Στην ουσία γίνεται βοηθός του δάσκαλος και οργανωτής τάξεων εξάσκησης και επιδείξεων, ενώ ταξίδευαν στην ευρύτερη περιοχή της νήσου Honsu με σκοπό τη διάδωση του karate-do. Είναι η περίοδος κατά την οποία ο Ohtsuka παραμερίζει για λίγο την εξάσκηση του στο Shindo Yoshin Ryu Jujutsu και επικεντρώνεται περισσότερο στη νέα αυτή εισηγμένη τέχνη.
.
Το 1926 ο Ohtsuka έρχεται σε επαφή με ένα διάσημο δάσκαλο της Okinawa. Τον Choki Motobu (1871-1944) ο οποίος του διδάσκει το kata Naihanchi. Σύμφωνα με τον Motobu αυτό είναι το πληρέστερο kata μέσα από το οποίο ολοκληρώνεσαι σαν μαθητής του karate.
To 1928 o Ohtsuka γνωρίζει, τον σχεδόν συνομήλικο του, δάσκαλο του παραδοσιακού karate Kenwa Mabuni (1889-1952), ο οποίος του διδάσκει την δική του εκδοχή για τα Pinan kata καθώς επίσης και για τα kata Kushanku, Chinto, Jitte, Jion, Nisheishi και Rohai. Ο Kenua Mabuni έμεινε στο Τόκιο περίπου ένα χρόνο (1928-29) και ήταν ο ιδρυτής της μεθόδου Shito-ryu.
Παράλληλα εγκαταλείπει την εργασία του στην τράπεζα Kawasaki, αφιερώνει όλο το χρόνο του στις άοπλες πολεμικές τέχνες που έχει διδαχτεί έως εκείνη τη χρονική στιγμή και ανοίγει την ορθοπεδική κλινική "Nagurado" στο Suehirocho του Τόκιο. Δυστυχώς η εργασία αυτή δεν είχε θετικά αποτελέσματα λόγω του πολύ μικρού αριθμού ασθενών που την επέλεγαν για θεραπεία και την εγκατέλειψε. Αυτό όμως τον έκανε να αφιερωθεί ακόμη περισσότερο στο karate-jutsu.
Τα επόμενα χρόνια (1924-1926) ο Ohtsuka προσκολλάται στον Funakoshi. Στην ουσία γίνεται βοηθός του δάσκαλος και οργανωτής τάξεων εξάσκησης και επιδείξεων, ενώ ταξίδευαν στην ευρύτερη περιοχή της νήσου Honsu με σκοπό τη διάδωση του karate-do. Είναι η περίοδος κατά την οποία ο Ohtsuka παραμερίζει για λίγο την εξάσκηση του στο Shindo Yoshin Ryu Jujutsu και επικεντρώνεται περισσότερο στη νέα αυτή εισηγμένη τέχνη.
.
Το 1926 ο Ohtsuka έρχεται σε επαφή με ένα διάσημο δάσκαλο της Okinawa. Τον Choki Motobu (1871-1944) ο οποίος του διδάσκει το kata Naihanchi. Σύμφωνα με τον Motobu αυτό είναι το πληρέστερο kata μέσα από το οποίο ολοκληρώνεσαι σαν μαθητής του karate.To 1928 o Ohtsuka γνωρίζει, τον σχεδόν συνομήλικο του, δάσκαλο του παραδοσιακού karate Kenwa Mabuni (1889-1952), ο οποίος του διδάσκει την δική του εκδοχή για τα Pinan kata καθώς επίσης και για τα kata Kushanku, Chinto, Jitte, Jion, Nisheishi και Rohai. Ο Kenua Mabuni έμεινε στο Τόκιο περίπου ένα χρόνο (1928-29) και ήταν ο ιδρυτής της μεθόδου Shito-ryu.
Ένα σπάνιο κινηματογραφικό υλικό.
Ο Hironori Ohtsuka εκπαιδεύεται στο dojo του G. Funakoshi.
